محمدحسین خان کیانی قشقایی

بیوگرافی استاد محمدحسین خان کیانی

محمدحسین خان کیانی ، در سال ۱۲۹۴ در ایل قشقایی متولد شد و از هفت سالگی تا روزهای آخر زندگی‌اش به عنوان خواننده آوازهای محلی و مقامی به فعالیت پرداخت. شاهنامه‌خوانی به زبان ترکی و فارسی و همچنین اجرای قدرتمند آوازهایی مانند «اصلی و کرم» و «محمود و نگار» با تحریر‌های منحصر به فرد از ویژگی‌ها هنری او بود که او را در عرصه هنر از دیگران ممتاز می‌کرد.استاد حاج محمدحسین خان کیانی  روز جمعه ۲۸ فروردین ۱۳۸۸ مقارن اذان ظهر در ۹۴ سالگی دار فانی را وداع گفت و در فیروز آباد به خاک سپرده شد. گروه : هنر رشته : موسیق یگرایش : آوازخاطرات کودکی : دوران کودکی و جوانی محمدحسین خان کیانی همزمان با جریان ها و تنش ها و بحران های اجتماعی و نیز شیوع بیماری وبا بود که هر کدام از این عوامل در زندگی پر مشقت وی بی تأثیر نبودندتحصیلات رسمی و حرفه ای : محمدحسین خان کیانی با قریحه ذاتی و خدادادی که در وجودش موج می زد توانست در اوایل نوجوانی با صدای خود در میان مردم ایل شهرتی بهم زده و با هنرمندان بزرگ آن زمان ارتباط برقرار کرده، از سبک و شیوه آهنگ های ایل تأثیر پذیر باشد. او در مدت کوتاهی در اجرای نغمه ها ی قشقایی صاحب سبک و شیوه منحصر به فرد شد. زمان و علت فوت : استاد حاج محمدحسین خان کیانی روز جمعه ۲۸ فروردین ۱۳۸۸ مقارن اذان ظهر در ۹۴ سالگی دار فانی را وداع گفت و در فیروز آباد به خاک سپرده شد. مشاغل و سمتهای مورد تصدی : استاد کیانی تا سال ۱۳۴۴ فقط در محفل دوستانه و جشن و سرودهای مردم ایل هنرنمایی می کرد بعد از این تاریخ با ورود او به رادیو شیراز و اجرای موسیقی عشایر با همکاری استاد نکیسا متقاضیان صدای این هنرمند فزونی یافت. به طوری که در کمتر از ۲ سال چندین کاست او پخش یافت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اولین بار در سال ۱۳۷۰ در مراسم بزرگداشت مأذون قشقایی شاعر توانایی ایل در شیراز هنرنمایی کرد و از این تاریخ بود که در اغلب شهرهای ایران از جمله کنفرانس آذربایجان،فرهنگسرای نیاوران و بهمن در تهران و جشنواره موسیقی مقامی در کرمان، جشنواره های عشایری و کنسرت های مختلف در شهرهای اهواز، بروجن، گچساران، بوشهر و فیروزآباد شرکت کرد. استاد محمد حسین کیانی که در آوازهایش اغلب از شعرهای عرفانی استفاده می کرد و اعتقادات مذهبی بسیار قوی داشت در سال ۱۳۷۲ به زیارت خانه خدا مشرف گردید. استاد کیانی تا آخرین روزهای عمرش، به عنوان خواننده آوازهای محلی و مقامی و شاهنامه خوان به فعالیت پرداخت و بعضی از آوازهای شاخص او عبارت بودند از « اصلی و کرم » ، « محمود و نگار » و « باش گرایلی ». آرا و گرایشهای خاص : استاد کیانی چهره‌ای جدی داشت و همسخنی با وی به آدمی انرژی مضاعفی می‌بخشید،‌ روایت‌های وی از شاهنامه تنها به حفظ و تکرار طوطی‌وار ابیات شاهنامه منحصر نمی‌شد، بلکه به دلیل تجربه‌های بزرگی که در زندگی داشت، هرگاه لب به سخن می‌گشود واز شاهنامه و قهرمانانش سخن می‌گفت، نتیجه‌گیری‌های فردوسی را هم از سرشت و سرنوشت قهرمانان به سخنش می‌افزود.جوائز و نشانها : در جشنواره موسیقی مقامی کرمان در سال ۸۳ به عنوان چهره شاخص و یکی از برترین های موسیقی نواحی شناخته شد. شهرت و اعتبار این خواننده در کشورهای ترک زبان و ترکیه نیز کمتر از ایران نیست. او همچنین در سال ۱۳۷۲ در مراسم یکصدمین سالگرد درگذشت مأذون شاعر غزلسرای قشقایی خوش درخشید و یاد و خاطره صدای درخشان گذشته خویش را زنده کرد. سپس در شهرهای تهران ، تبریز ، شیراز ، اهواز ، کرمان ، گچساران ، فیروزآباد ، هفتگل و خرم آباد به هنرنمایی پرداخت و موفق به دریافت لوح تقدیر گردید. ________________________________________ آثار :  ۱ اصلی و کرم ویژگی اثر : از آوازهای شاخص استاد کیانی۲ باش گرایلی ویژگی اثر : از آوازهای شاخص استاد کیانی۳ ترکی قشقایی ۱ ویژگی اثر : آلبوم موسیقی۴ ترکی قشقایی ۲ ویژگی اثر : آلبوم موسیقی۵ محمود و نگار ویژگی اثر : از آوازهای شاخص استاد کیانی